‘Bedankt voor ’t twinkelen bij Jumbo!’ zei de betaalautomaat toen ik klaar was met betalen. Ik was verbouwereerd. Ik heb namelijk een bloedhekel aan pratende machines, moet je weten. Gauw de winkel uit want ik had haast.

Een week later weer hetzelfde: ‘Bedankt voor ’t twinkelen bij Jumbo!’ Ik was al overprikkeld door de rotherrie uit de luidsprekers die overal in de super hingen en om de haverklap benadrukten dat dit ‘het leukste radiostation van Nederland’ is. Alsof je het er inderdaad bij moet vertellen omdat je op geen enkele andere manier tot die conclusie kan komen. Ik niet in ieder geval.

Ik kon het niet nalaten: ‘Bedankt voor ’t twinkelen bij Jumbo’, zei ik hardop met een falsetstem. Een paar jongelui die bij een andere machine aan het betalen waren, schoten in de lach. Ik ook. Maar mijn irritatie was er niet minder om.

In de eerste plaats wist ik niet waarom ik bedankt moest worden voor mijn twinkelen. Ook wist ik niet wat er nu zo twinkelde aan mij. In de tweede plaats vind ik dat machines niet moeten praten. Siri mag dat op mijn telefoon ook niet. Machines praten niet. Ze kunnen niet sorry zeggen, want ze kunnen geen spijt voelen. Ze kunnen mensen ook niet bedanken. Het uitwisselen van cadeaus is iets wat onlosmakelijk met de menselijke cultuur verbonden is.

De machine weet niet wat boodschappen zijn. Ook niet wat dankbaarheid is. En nog minder wat twinkelen is.

Zo ben ik een paar weken lang aan het overleven geweest in Jumbo. Luid galmende ik mee met de vreselijkste popdeuntjes uit de allerleukste radio—net een beetje vals natuurlijk, en telkens wanneer er een Jumbomedewerker in de buurt was. En even hard bedankte ik mijzelf voor ’t twinkelen bij Jumbo terwijl ik de bon uit de printer trok.

En toen drong het langzaam tot mij door wat twinkelen betekent in Jumbojargon. Na de zoveelste keer boodschappen te hebben gedaan, kwam ik er thuis achter dat ik een mega-groot pak wc-papier achter had gelaten. De overprikkeling had mij een beetje gedesoriënteerd. De dankmachine had een paar keer storing. En ik wilde zo snel mogelijk weg. Het pak wc-papier was blijven liggen. Vergeetachtigheid ter waarde van zo’n € 6,-. Mooie bonus voor Jumbo.

Twinkelen doe je wanneer je half gestoord van alle herrie boodschappen vergeet mee te nemen. Een kassamedewerker zou zeggen: ‘U vergeet wat meneer’. De machine zegt: ’Bedankt voor ’t twinkelen bij Jumbo’. En Jumbo? Die kan het pleepapier nog een keer verkopen.

Twinkelen is je eigen boodschappen afrekenen zodat Jumbo geen kassamedewerkers hoeft te betalen. Hupsakee, met de handjes in de lucht en allemaal blije gezichtjes.

Twinkel je mee?

Vond je dit leuk om te lezen? Meld je dan aan voor de maandelijkse nieuwsbrief van Zekyr Copywriting voor nog meer leuke en doordachte content over de communicerende mens. Ik werk vanuit een duidelijke visie die de copywriter als het brandpunt van de communicatie ziet. Ik heb ook ideeën over hoe de wereld anders kan en zou moeten. Als je op zoek bent naar een schrijver die jouw merk laat groeien met woorden, neem dan zeker even contact op met Zekyr.