Je wordt copywriter en begint. Niet dat je nog nooit geschreven hebt, natuurlijk. Juist niet. Je hebt al veel schrijfervaring en een hoop feedback gekregen. Wat jij schrijft, leest lekker weg. Dan komt er dat moment dat je zegt: nu word ik copywriter. Ze kunnen me allemaal wat. Ik ga doen waar ik goed in ben. Ik kan dit!

Met mij was dat zeker het geval. Ik schreef al teksten toen ik reclameconcepten bedacht als artdirector. Ook schreef ik me te pletter op mijn persoonlijk blog. Ik kwam daardoor zelfs in een Tv-programma voor vrouwen in Canada terecht. Ja, serieus. Haha. (Ander verhaal.) Maar er is meer. Ik had al een boek uitgegeven. Academische shit. En ik was ook nog redacteur geweest van een ander boek. Ook academische shit. Dus blijkbaar deed ik iets goed op schrijfgebied.

Maar toen ik serieus begon als copywriter, ontdekte ik dat ik het vak helemaal nog moest leren. Vooral qua ondernemerschap. Ik maakte allemaal rookie-fouten en deed dingen die nergens op sloegen. Gelukkig vielen ze niet zo op. Mijn klanten betaalden op tijd en ze waren blij. Inmiddels ben ik bezig lekker terecht te komen met mijn zoveelste carrière. Ja, het kan lang duren soms.

Een paar weken geleden was ik in een contemplatieve stemming en evalueerde de afgelopen jaren. Ik dacht na over de dingen die mis waren gegaan. Het drong tot me door dat mijn fouten eigenlijk de beste leermomenten waren. Dat weet iedereen natuurlijk altijd allang. Ik ook. Het wordt je ingepeperd nog voor je met iets begint: je leert het meest van je fouten. Maar mooi ook om te ontdekken dat het ook echt waar is. Om het zelf te ondergaan bij het ten onder gaan.

Hier zijn vijf waardevolle lessen die ik heb geleerd door dingen fout te doen. Waardevol, want ze hebben me in beweging gebracht. Ze dwongen me te veranderen. Ik ben hierdoor dingen daadwerkelijk anders gaan doen. En hopelijk beter.

1. Te weinig content op mijn site

Toen ik begon als copywriter was er één ding dat ik per se moest hebben: een website. Maar omdat ik nog niet erg veel wist over de ins en outs van copywriting, heb ik na dat eerste begin niet veel meer content aan mijn website toegevoegd. Ik had het toch druk, weet je, en waarom zou ik me druk maken?

Nou, dat viel goed tegen. Onlangs ben ik een potentiële klant kwijtgeraakt. Nota bene een start-up fintech. Een hoop werk lag in het verschiet, maar tot een tweede gesprek kwam het niet. Was ik te duur? Of had ik te weinig klanten in de financiële wereld? Of had ik mijn gesprekspartner te weinig overtuigd dat ik goed in staat ben een merk door te vertalen naar tekst?

Wat het antwoord ook was, ik bedacht dat ik aan het laatste in ieder geval wat kon doen. En dus ben ik een speciale pagina gaan schrijven over hoe ik denk over schrijven voor merken. En van het een kwam het ander. Ik ben een redelijke grote hoeveelheid content gaan schrijven voor mijn website en daar ben ik nog steeds mee bezig.

2. Te afhankelijk van één klant

Toen ik begon als copywriter viel ik al snel met mijn neus in de boter. Ik werd door een Rotterdams reclamebureau gekoppeld aan een groot bedrijf waar ik steeds meer voor ging werken. Het kon niet op, zeg. Op een gegeven moment was ik het grootste deel van mijn tijd met deze klant bezig. Ik blij natuurlijk. Maar ik had kunnen weten dat de taart een keer op is.

En inderdaad, op een gegeven moment werd het toch allemaal wat minder en ik viel van de ene op de andere dag in een gat. Dom, want ik wist dat het zo kon gaan. Ik had bewust mijn kop in het zand gestoken in plaats van dat ik op tijd op zoek was gegaan naar nieuwe klanten.

Maar niet getreurd. Klanten zoeken kan natuurlijk nog altijd. Ik weet nu dat ik mijn risico moet spreiden en dat ik beter elke week voor 5 verschillende klanten aan het werk kan zijn dan vijf weken voor 1.

3. Onduidelijke afspraken

Je weet hoe dat gaat. Het is supergezellig aan de telefoon. Iedereen heeft een honeymoon gevoel. Als je verliefd bent gaat de liefde vanzelf. Dus ach laat die offerte maar zitten. Dat maken we straks wel in orde.

Maar als die geweldig blije communicatieadviseur of marketing specialist op haar kop krijgt van een manager hogerop in de voedselketen, heb jij ineens geen poot om op te staan. Nou, zoiets overkwam mij niet zo lang geleden. Mijn factuur was te hoog, vertelde een verhitten stem mij aan de andere kant van de lijn. Volgens wie dan? Even terugkijken naar de offerte… hm… die was er niet. Een paar telefoontjes later kwam het gelukkig allemaal goed, maar ik had ondertussen mijn les geleerd.

Ik ga tegenwoordig voor duidelijke afspraken. Ver voordat de mogelijkheid van een kink in de kabel zich voordoet. Onduidelijkheden kunnen de relatie gaan overschaduwen. Misinterpretatie kan de communicatie kan vertroebelen. Niemand doet het expres. Het gebeurt gewoon. Ik wil het voor zijn.

4. Hopeloze klanten

Ik werd uitgenodigd op gesprek bij een consultancy bureau in Den Haag. Leuk. Daar wilde ik wel voor schrijven. Maar wat bleek? De klant wilde bewegende beelden achter de tekst. Ja, echt: tekst met video erachter!

Ik was zo onverstandig die bizarre eis in mijn hoofd weg te filteren. Het had een alarmbel moeten zijn: een video achter je belangrijkste tekst op je site? Ok, dan. Ik denk dat je een andere tekstschrijver nodig hebt.

En dat bleek later wel. Toen ik de tekst voor de homepagina herschreef, hoorde ik niks. En ik heb ook nooit meer iets van deze klant gehoord. Als je klant al niet openstaat voor het advies om geen bewegende beelden achter tekst te zetten, denk je dan echt dat de klant jouw radicaal herschreven jargonloze tekst gaat waarderen?

Ik neem me voor om in een vroeg stadium mentaal ongezonde leads te spotten. Ik zeg liever vaarwel voordat ik voor een scheiding naar de rechter moet. We kunnen dan vriendelijk elk ons weegs gaan. Ik kan mezelf zo een hoop ellende kan besparen.

5. In een keurslijf

Toen ik begon als copywriter liet ik een andere wereld achter me. In de academische wereld waar ik uitkwam, had ik me altijd uitgelaten over van alles waar ik wat van vond. Ik denk dat ik een redelijk geëngageerd mens ben die er soms best wel radicale ideeën op na houdt.

Maar ik dacht dat ik als officiële copywriter afscheid moest nemen van mijn opinionated self. Ik kon het me niet veroorloven al te mondig over te komen op mijn leads en klanten. Het was tijd om te pleasen. Zo dacht ik.

Maar het keurslijf beviel totaal niet. Ik ben geen brown-noser. Ik voelde me een karakterloze AI die alleen maar herhaalt wat het hoort. Ik ben dat gewoon niet. Ik vind het verstandig om mij aan te passen aan een klant in de dingen die ik schrijf. Dat spreekt voor zich. Maar waarom zou ik niet gewoon zelf een mening hebben over dingen in mijn eigen content?

En waarom zou ik niet over de onderwerpen schrijven die mij interesseren zoals muziek, politiek, filosofie, religie en economie? Ik heb dan ook besloten om zoveel mogelijk mezelf te zijn… uh… te worden (weer). Juist als ik mezelf ben en authentiek mijn werk doe, kan ik voor mijn klanten het beste presteren.

Zoals je ziet, heb ik amper geschreven over het schrijven zelf. Ook daar heb ik dingen fout gedaan en veel geleerd. Maar dat is voor een andere keer. Ik heb het nu te druk met mijn mening te spuien in mijn eigen content.

Maar even serieus. Zijn de fouten die ik hierboven beschreven heb herkenbaar?

Vond je dit leuk om te lezen? Meld je dan aan voor de maandelijkse nieuwsbrief van Zekyr Copywriting voor nog meer leuke en doordachte content over de communicerende mens. Ik werk vanuit een duidelijke visie die de copywriter als het brandpunt van de communicatie ziet. Ik heb ook ideeën over hoe de wereld anders kan en zou moeten. Als je op zoek bent naar een schrijver die jouw merk laat groeien met woorden, neem dan zeker even contact op met Zekyr.